Ψυχοθεραπεία εφήβων
Η εφηβεία είναι μια περίοδος που χαρακτηρίζεται από ραγδαίες αλλαγές σε σωματικό, συναισθηματικό, γνωστικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο και σηματοδοτεί τη μετάβαση από την παιδικότητα στην ενήλικη ζωή. Η σωματική, ψυχική και γνωστική ωρίμανση επηρεάζει τον τρόπο που οι έφηβοι σκέφτονται, αισθάνονται, συμπεριφέρονται και σχετίζονται με τους γύρω τους. Την περίοδο αυτή αναδύονται νέες ανάγκες, που αφορούν μεταξύ άλλων σε ζητήματα αυτονομίας και ανεξαρτησίας, εικόνας εαυτού και επιδόσεων, σεξουαλικότητας και ταυτότητας, διαπροσωπικών σχέσεων και αποδοχής. Συχνά οι γονείς αλλά και τα υπάρχοντα κοινωνικά πρότυπα ενδέχεται να μην καλύπτουν επαρκώς ή να έρχονται σε σύγκρουση με τις αναδυόμενες ανάγκες των εφήβων.
Από την άλλη, οι έφηβοι/έφηβες βρίσκονται σε διαδικασία αναζήτησης και διαμόρφωσης της ατομικής τους ταυτότητας, μία διαδικασία που συχνά περιλαμβάνει την αναθεώρηση των εν ενεργεία κοινωνικών επιταγών. Όλα τα παραπάνω, εισάγουν νέα δεδομένα στην ατομική και κοινωνική ζωή, τοποθετούν το έφηβο άτομο σε καινούργια θέση εντός των συστημάτων στα οποία δρα και μπορεί να προκαλέσουν αναταραχές και συγκρούσεις σε ατομικό και διαπροσωπικό επίπεδο. Η απουσία επαρκούς ενημέρωσης και υποστήριξης για τα κρίσιμα αυτά ζητήματα, σε συνδυασμό με τις αυξημένες προσδοκίες από τους σημαντικούς άλλους και την κοινωνία, μπορούν να καταστήσουν την περίοδο της εφηβείας ιδιαίτερα στρεσογόνο για τους εφήβους. Η ομαλή συμπόρευση με τις μεταβολές της εφηβικής ζωής αποτελεί μια πρόκληση όχι μόνο για το ίδιο το άτομο αλλά και για τα συστήματα στα οποία ανήκει, όπως η οικογένεια, το σχολείο, οι ομάδες συνομηλίκων.
Το θεραπευτικό πλαίσιο αποτελεί ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, με πλήρη αποδοχή και χωρίς κριτική διάθεση απέναντι στα ζητήματα που απασχολούν τον έφηβο. Δημιουργώντας ένα περιβάλλον ελεύθερης έκφρασης και ανάδειξης του εαυτού, το άτομο θα εξερευνήσει και θα εμπλουτίσει την προσωπικότητά του, θα ενδυναμωθεί και θα κατανοήσει τις σωματικές και ψυχικές αλλαγές που βιώνει. Στόχος της διαδικασίας δεν είναι η θεραπεύτρια να καθοδηγήσει το έφηβο άτομο προς μια εξωτερικά καθορισμένη πορεία στην ενηλικίωση, αλλά να το υποστηρίξει στο προσωπικό του βίωμα σε αυτή την ευαίσθητη και ταραχώδη φάση ανάπτυξης.
